درختی داریم بدبین...
در انتهای باغمان...
که سال ها ست...
از ترس خیانت زمین...
سایه اش را...
از زمین...
دریغ کرده است.



کودک ۱۸ ساله

من اوومدم ! هووووووووووووم !

من ملتی را دیدم که همه ی افتخارشان این بوده که هرگز بت پرست نبودند !
حال آنکه بت در کالبد های مختلف ظاهر می شد ! هر روز هر جا !
                                                                                             گیل آوا (وووشت !)



صدای خرد شدن تکه های شکسته ی شیشه زیر پاهایم

شبیه خرد شدن برگ های خزان زده ی پاییز

دلنشین است برایم...

اگر می دانستم

زودتر از این ها

شیشه ی عمرت را می شکستم...


کودک ۱۸ ساله